Μόνο στα μεταλλεία των Σκουριών και της Ολυμπιάδας Χαλκιδικής ξεπερνά τα 12 δισ. ευρώ. Στο Πέραμα Θράκης τα κοιτάσματα χρυσού είναι ύψους δύο δισ. και η αξία του αργύρου που έχει ανακαλυφθεί αγγίζει τα 800 εκατ. ευρώ. Γίνεται εύλογα αντιληπτό τί ευεργετικές συνέπειες έχει για την εθνική οικονομία η αξιοποίησή τους, αλλά και για τις περιοχές αυτές, όπου τα ποσοστά ανεργίας είναι 20-25%.
Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχουμε καταφέρει να μετατρέψουμε σε πηγή πλούτου τον χρυσό;
Υπό τη σημερινή συγκυρία αποτελεί πολυτέλεια να μην εκμεταλλευόμαστε τον χρυσό, την στιγμή που υπάρχουν «έτοιμοι» επενδυτές. Η Ελλάδα έχει συνολικά προς εκμετάλλευση 396 τόνους αποθεμάτων χρυσού και το μόνο μεταλλείο που δραστηριοποιείται στη Βόρεια Ελλάδα είναι αυτό στο Στρατώνι Χαλκιδικής. Και αυτό ουσιαστικά εξάγει συμπύκνωμα μεταλλεύματος, δηλαδή όλο το μέταλλο πηγαίνει στο εξωτερικό, όπου κατευθύνεται στη μεταλλουργία.
Η καθυστέρηση οφείλεται κατά κύριο λόγο στους λεγόμενους οικολόγους-περιβαλλοντολόγους και σε πολύ μικρότερο βαθμό στην γραφειοκρατία. Είναι τραγικό να συμβαίνει αυτό.
Οι οικολόγοι πάντως αντιδρούν στην υλοποίηση χρυσωρυχείων στην χώρα μας επειδή, όπως αναφέρουν, θα προκαλέσει μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Όταν μία εταιρεία παρουσιάζει μία μελέτη και εξηγεί ότι θα υλοποιήσει ένα έργο σύμφωνα με συγκεκριμένη μέθοδο, δεν γίνεται ορισμένοι να αντιδρούν, υποστηρίζοντας a priori ότι το έργο θα καταστρέψει το περιβάλλον. Είναι δηλαδή απαράδεκτο να μην στηρίζουν τις ενστάσεις τους σε επιστημονικά επιχειρήματα ή λόγου χάρη σε συγκεκριμένη πανεπιστημιακή μελέτη που να αποδεικνύει ότι όντως μία επένδυση είναι επιζήμια περιβαλλοντικά. Γιατί δεν ζητούν από ένα πανεπιστήμιο να αναιρέσει την εγκυρότητα των μελετών που έχουν κατατεθεί στο υπουργείο Περιβάλλοντος για τις επενδύσεις που σχεδιάζονται στη Χαλκιδική και το Πέραμα; Είναι λυπηρό διότι απλώς φωνασκούν, τρομοκρατούν και κοροϊδεύουν τον κόσμο.
Όσοι εμποδίζουν την πραγματοποίηση επενδύσεων χρυσού εξυπηρετούν συμφέροντα;